Peñafiel en Sierra de Francia

Nuvilla - Peñafiel 215 km

Camping Riberduero

12 t/m 16 april

Voor de vierde keer komen we op camping Riberduero. We worden hartelijk ontvangen door Lisanne en haar ouders en gelijk voelen we ons weer helemaal thuis. We genieten van de rust met op de achtergrond een specht en weer een koekoek, die we tot nu toe elke dag nog gehoord hebben in Spanje. De wijnproeverij van afgelopen dinsdag is vanwege de kou uitgesteld naar vandaag en we sluiten ons met 14 medekampeerders aan.  We proeven een witte Rueda en twee jonge rode wijnen uit de Riberduero met uitleg van een Spaanse, vertaald door Lisanne in het Engels /Nederlands. Ook krijgen we drie heerlijke tapas geserveerd. Theo had leuk contact met een Belg die in Portugal woont en Wil met een Engels echtpaar. Het was een topavond.

Voor een fietstocht verlaten we de Duero vallei in noordelijke richting. Na een aantal steeds armoediger wordende dorpjes rijden we kilometers langzaam omhoog tussen de verlaten akkerlanden. Terug komen we dalend weer snel in de vallei bij Pesquera del Duero, een plaatsje in het hart van het wijngebied met tientallen bodega’s. Op een terrasje drinken we een heerlijk koud glas witte wijn met een tapas.

Met gezonde trek arriveren we voor de lunch bij het restaurant in het kleine dorpje Sacramenia. Samen met de ouders van Lisanne gaan we op de fiets. We rijden over zeer heuvelachtige verlaten wegen, in het kleine dorp is het een drukte van belang op de terrasjes. Ook het restaurant is helemaal vol. Hele families genieten hier van de zondagse lunch. Je kan hier dan ook voortreffelijk eten. Terug op de camping via een wat vlakkere route genieten we in de zon nog na van deze gezellige middag.

Valladolid, de eerste hoofdstad van het koninkrijk Spanje, is de stad van Filips II, Columbus en Cervantes. Vanuit de parkeergarage op Plaza España komen we gelijk op een groente-en fruitmarkt, waar we asperges en tomaten kopen. We lopen door de stad en zien prachtige huizen, vele pleinen en kerken en ook veel groen. Het grote Plaza Mayor diende als voorbeeld voor veel andere pleinen in Spanje. De stad is ook culinair  bekend door de wijnen en de tapas. Elk jaar in november wordt een tapas wedstrijd gehouden. Wij beginnen onze tapastour in de Mercado del Val, de overdekte markt. De volgende stop is bij Jero, waar ze een enorme keuze hebben aan canapé’s (stukjes brood) met bijzondere smaakcombinaties. Bij Zagalis zien de tapas er heel bijzonder uit. Wij eten de sigaar van sardientjes, een eetbare sigaar gevuld met o.a.sardientjes, geserveerd in een asbak met as van sesam. Hierbij een drankje van basilicum en tomaat. Tot onze verbazing kost dit geheel slechts € 3,95! Ook de andere tapas hier zijn een lust voor het oog. We sluiten de dag af met een kop koffie op het Plaza España.

Peñafiel - La Alberca 242 km

Camping La Bareka

16 t/m 19 april

Wat een immens groot land Spanje is blijkt maar weer als we binnendoor naar de volgende bestemming rijden. Een grote vlakte, de auto’s die we tegenkomen zijn op één hand te tellen en in de paar dorpjes worden we nagekeken door de ‘oude mannetjes’. Toch zijn de wegen prima om te rijden. Voorbij Salamanca wordt de weg heuvelachtig met aan weerszijden veel koeien tussen eikenbomen, vóór ons de bergen van Sierra de Francia. Onze camping ligt aan de rand van het natuurpark Valle de Betuecas y Sierra de Francia. Het is nog erg rustig: met ons nog 1 camper. We krijgen van de camping beheerder wat tips om het park te verkennen. La Alberca is één van de drie ‘Mooiste dorpen van Spanje’ die het gebied telt. Het is een prachtig gerestaureerd dorpje en door de vele restaurantjes en souvenirswinkels is het ook levendig.

Het natuurpark is een gebied van hoge pieken en diepe dalen. De weg naar de top van de op 1700 m gelegen Peña de Francia met bovenop een klooster, is er één van 11 km  lang met vele haarspeldbochten. We gaan vroeg in de ochtend om nog een helder uitzicht te hebben. Daarna rijden we naar het Valle de Batuecas voor een wandeling. Onderweg veel bos,  paars bloeiende hei en lavendel en gele brem kleuren de bermen. De weg naar het dal gaat ook weer met haarspeldbochten naar 700m. Na een paar honderd meter lopen zien we af van het plan om naar de oude muurschilderingen te wandelen. Het pad langs de rivier staat te veel onder water. We rijden verder naar Riomalo en gaan met de auto vlak voor de brug via een goed begaanbare weg naar een spectaculair uitzichtpunt op de meander in de rivier de Alagón, met op de achtergrond de besneeuwde toppen van de Sierra de Beja. Via Miranda de Castañar, ook op de lijst van mooiste dorpen, maar heel wat minder toeristisch, rijden we naar de camping.

368 paar ogen kijken ons aan vanaf de muren in Mogarroz, het derde mooiste dorp van de streek. Een fotograaf maakte in 1967 foto’s van de dorpsbewoners. Velen wilden toen in de crisistijd emigreren en hadden daar een foto voor hun ID voor nodig. Meer dan 50 jaar later maakte een kunstenaar van deze oude foto’s, gemengd met wat nieuwere,  grote geschilderde portretten en hing deze verspreid over het dorp op de muren. Hiervandaan start de Camino del Agua, een wandelroute rond het dal. Zoals de naam aangeeft, is het water in vele stroompje aanwezig. Om ons heen kastanje-, eiken-, (uitgebloeide)kersen- en olijfbomen, met soms open stukken met uitzichten op het dorpje. Voor de lunch eten we een stuk ( nog warme) versgebakken Hornaza de Salamanca, een pie gevuld met chorizo en varkensliefde, gekocht bij de slager in La Alberca. Dit streekgerecht wordt vooral gegeten op de maandag na Pasen, maar is hier overal te koop. 

Morgen gaan we naar Portugal.