Villargordo El Cabriel, Valencia

Cuenca - Villargordo del Cabriel 130 km

Camping Kiko Rural

2 t/m 6 oktober

Op de grens van de regio Castilië - La Mancha en Valencia ligt een enorm stuwmeer, het Embalse de Contreras in de rivier de Cabriel, een zijrivier van de Júcar. De snelweg en de provinciale weg gaan hier door veel tunnels en ook de hoge snelheidstrein Madrid-Cuenca-Valencia verdwijnt hier regelmatig onder de grond. Het is de grens tussen het natuurgebied Hoz del Cabriel en de wijngaarden van de Utiel- Requena wijn regio. Onze camping ligt wat afgelegen, hoog boven het stuwmeer. Het is hier nog warmer dan we de afgelopen dagen gewend zijn.

We gaan vroeg op pad om te wandelen in het dal van de Cabriel. Terwijl we bij de stuwdam naar beneden rijden, beseffen we ons wat een enorm gevaarte dit is. We denken aan wat we de afgelopen tijd hebben gelezen over verwaarloosd onderhoud van stuwdammen….. Om kwart over 9 parkeren we de auto bij een klimpark en gaan op weg. Na 100m komen we bij een gesloten hek met de mededeling dat het pad sinds april permanent gesloten is. Aan een landarbeider vragen we of dat klopt en hij beaamt dit. Toch wel vreemd dat er nog recente  reacties op Google staan over de schoonheid van de wandeling. We balen en gaan over op plan B, een wandeling vanaf het dorpje Vento del Moro die langs een bijna droog riviertje en de wijngaarden gaat. We zien dat de bodega Nelemans, eigendom van een Nederlander die daar biologische wijn maakt, in een naburig dorpje is. Deze wijn wordt in Nederland ook verkocht o.a.bij de Hema. Na afloop rijden we via wat wijndorpjes terug naar de camping. We zien de boeren met hun met druiven beladen tractor naar de plaatselijke Coöperatie rijden. Daar zien we dat ze na het wegen en testen van de druiven, hun lading lossen en daarna weer op de weegbrug rijden. Zodoende kan de hoeveelheid geloste druiven worden vastgesteld. De druiven worden gelijk geperst en aan de andere kant wordt de pulp weer in een autootje opgevangen.

Voor Theo’ s verjaardag heeft Wil een Wijnproeverij inclusief lunch geboekt bij Bodega Nodus, een klein familiebedrijf op een prachtige locatie te midden van de wijngaarden. Om half 12 staan we met nog 6 personen voor de poort. Het andere gezelschap bestaat uit een Belgische getrouwd met een Spanjaard en familie. Met het reserveren hebben we niet in de gaten gehad dat het  via een bookingskantooor is gegaan. Bij Nodus was niets bekend, maar de exportmedewerkster werd van kantoor gehaald om ons in het Engels rond te leiden. Met een glas chardonnay  in de hand lopen we door de wijnmakerij. Daarna proeven we een rode en witte vermouth, een rode Crianza wijn en aansluitend een heerlijke lunch met weer een rode wijn van de Bobal druif, de druif van de streek. Gelukkig kunnen we op het landgoed wat bijkomen van deze heerlijkheden.

We spreken in de familie soms wat gekscherend over het Spaanse menuutje. Vandaag lezen we in het AD de oorsprong hiervan. Franco wilde in de jaren 60 het toerisme bevorderen en verplichtte ieder restaurant een menu turistico te serveren, een volledig menu inclusief drank voor een vaste lage prijs. Toen na de dood van Franco de Spanjaarden meer te besteden kregen, ontdekten zij dit menu voor de lunch en werd het een menu del dia. Nu is dit menu del dia nog verplicht in de regio’s Aragon, Asturië en Navarra.

Het blijft de komende dagen in het binnenland 32°C. Om iets te ondernemen is dat voor ons veel te warm. We besluiten naar de kust naar Javea te gaan. Daar blijven we de komende tijd. Vandaar reizen we rustig weer naar Nederland. Dit is voorlopig ons laatste blog. Bij thuiskomst zullen we ons nog een keer melden.