Pyreneeën

Montech - Boltaña 254 km
Camping Boltaña
3 september - 9 september 

Het was bewolkt en 12°C toen we uit Montech vertrokken. De reis ging via de Bielsa tunnel. Voordat we bij de tunnel waren, ging de weg eerst omhoog tot 1750 m. Met een slakkengangetje van 40 km/ uur trok de auto de caravan prima omhoog. Ook het laatste stuk met een aantal haarspeldbochten. Vanuit de tunnel, precies op de Spaanse grens ging de weg weer omlaag. De zon kwam door en snel liep  de temperatuur op tot 23°C. We staan nu ongeveer 60 km van de grens midden in de bergen in Boltaña. Vanaf onze plek hebben we mooi uitzicht. Er staan veel caravans van Spaanse seizoenkampeerders om ons heen, maar de meeste zijn afwezig of aan het opruimen. Hun seizoen loopt af.

4 september
We staan aan de rand van het Natuurpark van Ordesa en Monte Perdido. Vandaag zijn we met de auto naar Torla gegaan om te wandelen in het dal van Ordesa. De parkeerplaats in het dal is in de zomermaanden gesloten. We konden in Torla parkeren en van daar reden we met een bus naar de parkeerplaats in het dal. De wandeling startte op 1400 m. en ging door bos langs een rivier met op de achtergrond het hoogste ( 3355m) kalkmassief van Europa. Dit was erg indrukwekkend en het veranderende licht deed het massief steeds van kleur veranderen. De temperatuur in het dal was mede door de vele wolken een stuk lager, aangenaam wandelweer, dan toen we terugkwamen op de camping. We kwamen langs verschillende watervallen. De terugweg ging langs de andere kant van de rivier. 
Na een heerlijke douche hebben we op het terras van de camping met een wijntje onze mails e.d. bekeken.

5 september
Voor de wandeling van vandaag moesten we weer terug naar Bielsa en van daaruit het dal van Pineta in. Weer was het druk op de parkeerplaats, maar hier waren meerdere paden, zodat we vrij rustig liepen. Eerst een geleidelijk breed pad omhoog. Na 1,5 uur kwamen we uit op Llanos de Larri, een mooie bergweide, vanwaar we weer geweldige uitzichten hadden op de ons omringende hoge bergen. Na een rustuurtje zijn we via een ander pad weer terug gegaan. Nu op een steil pad, een soort wenteltrap met hoge treden langs de rivier die in één grote waterval een paar honderd meter naar beneden viel. Vrij vermoeiend, maar de moeite waard. En het was fijn dat  de terugweg door het bos ging, want de temperatuur was weer behoorlijk opgelopen. Gelukkig was er op de camping het zwembad om af te koelen.

6 september
Vanmorgen hebben we het oude stadje Ainsa bezocht. Het ligt hoog, dus eerst moesten er wat trappen gelopen worden. Het is een mooi gerestaureerd oud stadje met een kasteel en een mooie Plaza Mayor. En heel veel restaurants en souvenirswinkeltjes, een soort openluchtmuseum voor de toeristen. Het eigenlijke leven speelt zich af in het benedendorp.
We hadden gehoord dat je hier op de camping in het restaurant erg goed kan eten. We hebben er vanmiddag geluncht en het was voortreffelijk. De gerechten zagen er mooi uit en smaakten heerlijk. Een fles wijn uit de streek maakte het compleet. Daarna natuurlijk de siësta en een duik in het zwembad.

7 september
De weg naar de Cañon de Añiscio was versperd en we werden omgeleid via een smalle bochtige weg van 20 km door het schitterende dal van Vio. Normaal is de weg eenrichting in het hoogseizoen, maar vanwege de versperring moesten we goed op tegenliggers letten. We waren gelukkig vroeg. In het afgelegen en enige dorpje op de route was een bar met terras, waar we koffie hebben gedronken. De parkeerplaats waar de wandeling begon was ook verboden terrein, dus we konden achteraan sluiten in de rij auto’s die langs de weg geparkeerd stonden. Dat de rij mee viel zagen we op de terugweg, de rij was nog veel langer.
De wandeling ging langs de rivier door een kloof. De kleuren van het water waren steeds anders, van groen tot blauw, afhankelijk van de diepte en de hoeveelheid licht. Ook hier weer hoge rotswanden. We zijn niet helemaal tot het eind van de wandeling (een bergweide) gegaan. We moesten dezelfde weg terug en na 1.30 minuten zijn we omgekeerd. 
Langs de hoofdweg was een meisje aan het liften. We hebben haar tot Ainsa meegenomen. Een landgenote van Maxima, die 2 maanden door de bergen van Europa aan het trekken was. 

8 september
De temperatuur is niet meer zo heel heet, wel aangenaam warm met een lekker windje. Voor onze wandeling van vandaag moesten we weer de bergen in. Het weggetje was nog smaller en bochtiger dan gisteren. We waren weer vroeg op pad. We hadden gelezen dat er weer weinig parkeerplaatsen waren. Toen we bij Rivella aankwamen hadden we net de laatste plek, er stonden al mensen met een gids voor een vogelexcursie. Het eerste stuk van de wandeling was vrij vlak en had diverse uitkijkplekken met een machtig zicht op de diepe vallei en de steile rotswanden. Wij zagen hier ook diverse vale gieren rondzweven. Terug zijn we bovenlangs gegaan en kwamen uit in het gehuchtje Rivella. Er lopen daar geen wegen, we moesten even zoeken hoe we langs de huizen weer op de toegangsweg kwamen. 
Onze lunch hebben we op een veldje aan de kant van de weg gegeten. Ook hier zweefden de gieren boven ons hoofd. Morgen gaan we weer meer naar het zuiden.