Istrië

Ankaran- Poreč 80 km

Camping Zelena Laguna

12 -17 september 

Maar liefst twee controles bij de grens, zowel de Sloveense als de Kroatische douane wilden onze paspoorten zien. Kroatië is geen Schengenland en heeft nog een eigen munt de kuna. Wel weer even wennen. De ene na de andere luxe grote camping ligt hier aan de kust. De eerste op het rijtje bevalt ons goed. We hebben een ruime plaats en niet het idee dat we op een mega camping staan. Het maakt onderdeel uit van een groot resort met veel grote hotels op een bebost schiereiland. Het strand bestaat uit beton en kiezels en door de bomen kan je ook lekker in de schaduw zitten. Dat testen we gelijk uit en genieten na een wandelingetje over het wandelpad langs de kust een paar uurtjes op het strand. Je zou denken: de ideale camping. Dat denken wij ook totdat om half 9 van alle kanten harde muziek te horen is. Op het  terras van ieder hotel speelt wel een band met slechte gespeelde jaren 60 muziek. Om 12 uur stopt alles abrupt. Niet echt ons idee van een rustige avond.

Op het zuidelijkste puntje van Istrië zijn restanten van vroeger te bewonderen. Om te beginnen gaan we naar Pula met zijn Romeinse overblijfselen. Vooral het goed bewaard gebleven amfitheater springt in het oog. We bekijken het van binnen en lopen daarna via het Forum met de Augustinustempel via één van  de vele straatjes naar het kasteel om het theater van bovenaf te bewonderen. Het is wat laveren tussen de vele groepen toeristen met gids, maar als we net buiten het centrum gaan om in de mooie oude markthal wat boodschapjes te doen, lopen we voornamelijk tussen de lokale bevolking. Op het allerzuidelijkste puntje van Istrië ligt de in vele baaien opgedeelde landtong Karmenjak, 3,5 km lang en 0,5 km breed. Het is een beschermd natuurgebied waarvoor je tol moet betalen. Hier zijn nog pootafdruken van Dinosauriërs te zien. Wij stappen uit om deze via een wandelingetje te bekijken, maar lopen verkeerd. Het is erg warm en we kiezen één van de baaitjes om een duik te nemen. Eigenlijk is het meer heel voorzichtig in zee lopen om niet uit te glijden over de gladde stenen. Dan bekijken helemaal zuidelijk het uitzicht vanaf een platform. We sluiten af in één van de vele sfeervolle barretjes in de baaien.

Vanaf deze camping zien we geen containerschepen voorbij gaan, maar vele toeristenboten. Met één van deze boten maken we een uitstapje naar Rovinj, een stadje op een schiereiland. Ook hier leiden alle smalle straatjes met kleurrijke galeriën met sieraden en keramiek, omhoog naar de kerk vernoemd naar Eufemia, waarvan de sarcofaag een trekpleister is. Haar beeltenis siert ook de top van de toren, die wij beklimmen. Deze is met zijn 59m niet heel hoog, maar wel de meest enge belevenis tot nu toe. De houten treden zijn open en ongelijk. Door goed te kijken waar je je voeten zet, kijk je steeds de diepte in. Weer terug op de boot krijgen we een lunch en bereiken we het Limski kanaal, een smalle baai met rotsen, waardoor je het  idee van een fjord krijgt. Na een zwem/wandel/ruststop in Vsrar komen we aan het eind van de middag weer terug op de camping.

Van verschillende kanten kregen we de tip om vooral toch de bergdorpjes in Istrië te bezoeken. Via een mooie route door de wijngaarden waar de druivenpluk volop bezig is, zien we in de verte Motovun, hoog op een 277m hoge heuvel gelegen. In al deze dorpjes hebben de Venetianen hun stempel gedrukt. Overal kom je door een stadsmuur het stadje binnen en natuurlijk zien we weer verschillende keren het reliëf van de leeuw. Motovun was voor hen belangrijk vanwege de levering van hout en door de uitbreiding heeft dit stadje zelfs twee stadsmuren. Je merkt op de camping dat het iets rustiger wordt, zo ook in dit toeristische oord. We kunnen rustig lopen, kijken en fotograferen zonder iedereen voor de voeten te lopen. Livade is het (paddenstoelen) truffelstadje van Istrië en ook wij kopen een paar potjes om thuis iets lekkers mee te koken. Via een prachtige route, bijna alleen op de weg met schitterende vergezichten komen we in Oprtalje. Ook een prachtig klein stadje. Helaas heeft dit niet de kans gezien zich te ontwikkelen als toeristen trekpleister. Alleen de loggia is mooi gerestaureerd, de rest ligt er vervallen bij. Wanneer we bij Grožnjan in de buurt komen wordt het weer iets drukker. Dit stadje , ook op een hoge heuvel, heeft zich door het gratis aanbieden van huizen aan kunstenaars, ontwikkeld als stadje vol galeriën en trekt zo de toeristen aan. Hier kwam de welvaart door het kalksteen, ook gebruikt voor de huizen in deze schilderachtige straatjes.  

Vanaf Zelena Laguna gaat er naar Poreč een toeristentreintje en een ferryboot. Wij gaan heen lopend met de zee aan de linkerkant en rechts de vele hotels en appartementen. In Poreč wacht ons een haag van souvenirswinkels en bootexcursieverkopers. De rest is niet veel beter. Deze plaats heeft volgens ons aan authenticiteit ingeboet door het toerisme. Grote drukte in de straten met souvenirswinkels en restaurants met zelfs frikandellen en kroketten. Een mooie uitzondering is de Eufrasiusbasiliek uit de Byzantijnse tijd. Op het terrein van deze kerk is het heel rustig. We beklimmen weer de toren en bekijken de blikvangers van de kerk, het mooie stucwerk en de gouden mozaïeken in de apsis. Terug gaan we met de ferryboot en sluiten het verblijf af met een middagje strand.

We gaan terug naar Slovenië, naar de Vipavavallei.