Vila Nune, Minho

Covas - Vila Nune 215 km

Camping Quinta dos Moinhos

23 - 28 april

Vanaf het dorpje Vila Nune rijden we via smalle weggetjes naar de camping, die diep beneden aan de rivier ligt. De Nederlandse eigenaren hebben er een waar paradijsje van gemaakt met vakantiewoningen en een aantal campingplaatsen. We staan tussen de wijnranken en de sinaasappelbomen, een prachtige plek.

Dezelfde  steile weg van 12% , maar nu omhoog moeten we met de fiets om naar de Ecopista de Tãmego te komen. Het is maar een paar honderd meter, die we grotendeels lopend afleggen met de fiets op walk assist. Dat stukje is gelijk het meest vermoeiende van de hele dag. Het fietspad gaat licht dalend en stijgend hoog boven de rivier over een oude spoorlijn. Vooral het eerste deel heeft prachtige vergezichten op de omliggende wijngaarden. De huizen in de dorpjes hebben in de  moestuinen  struiken met de druiven van de Vinho Verde wijn. Deze wijnranken groeien omhoog tegen bomen of worden tegen hoge granieten palen geleid. Recentelijk zijn de oude stations gerestaureerd met prachtige azulejo’s. Een aantal zijn ingericht als vakantiewoning.

Na het eten ruiken we brand en even later zien we een helikopter water uit de rivier halen om de brand, die bij de buurman blijkt te zijn, te blussen. Gelukkig is de brand na een achttal vluchten onder controle.

Wil zoekt de wandelingen uit en Theo rijdt ons met de auto naar het beginpunt. De weg naar uitgezochte wandeling in de Serra Cabreira is een, steeds slechter wordend, kilometers lang zandpad. Het heeft de afgelopen maanden veel geregend, met gaten in de weg als gevolg. Uiteindelijk wordt de weg zo slecht, dat Theo het voor gezien houdt. De weg door de bergen is wel schitterend en op een mooi plekje drinken we onze koffie. Wil heeft nog een andere optie, de Moinhos de Rei, iets beter bereikbaar, maar wel weer diep de bergen in. Daar maken we een mooie wandeling langs oude watermolens uit ongeveer 1200. Verschillende kanaaltjes passeren deze molens. Ook lopen we door een typisch agrarisch bergdorpje met op ons pad een koe met grote hoorns.

Guimarães is de eerste hoofdstad van Portugal. Het is de geboortestad van Afonso Henriques, die zich uitriep als eerste koning van Portugal. Er is regen voorspeld wanneer wij de stad bezoeken, maar het blijft droog met een lekkere temperatuur en af en toe komt de zon door. We beginnen onze wandeling bij het kasteel op de heuvel. Net onder het kasteel ligt het landgoed en paleis Paço dos Duques de Bragança, de verblijfplaats van de hertogen, met ervoor het standbeeld van Alfonso Henrique. We lopen door de straatjes met goed bewaard gebleven huizen met mooie gevels en balkons. Steeds weer komen we bij een ander plein met veel terrasjes en veel kerken. Het centrum staat ook op de Wereld Erfgoedlijst. Voor de lunch eten we bacalhau in een typisch Portugees restaurant met een gezellige drukte en veel lokale gasten. Bij thuiskomst komt alsnog de voorspelde regen.

Na een hele nacht en ochtend regen, kunnen we ‘s middags toch nog een wandelingetje maken vanuit het naburig dorpje Arco de Baulhe. Een totaal verlaten en verwaarloosd dorpje.  We lopen op smalle met keitjes bestrate paadjes omhoog naar een kerkje vanwaar we weer een uitzicht hebben. Twee keer steken we via een oude brug de Tãmega rivier over, die na al die regen hard stroomt.

Morgen vertrekken we weer iets naar het noorden.