El Escorial, Madrid

Riaza - San Lorenzo de Escorial 125 km

Camping El Escorial

21 t/m 25 september

Het druilerige, grijze weer geeft heel goed de sfeer weer die we in de Valle de los Caidos, de Vallei der gesneuvelden voelen. Via een 6 km lange oprijlaan rijden we naar de basiliek die door de republikeinse gevangenen in de burgeroorlog in opdracht van Franco in de rotsen is uitgehouwen. Alles is enorm, een voorplein van 30.000m2 en een schip van 260m en een 150m hoog granieten kruis. Dat wij hier als enige bezoekers lopen, doet het nog groter lijken. De bouw heeft veel arbeiders het leven gekost. De allesoverheersende kleur is zwart en grijs. In de crypte rusten meer dan 40.000 slachtoffers van de burgeroorlog. Ook Franco lag hier begraven. Een paar jaar geleden is hij op een andere plek herbegraven. Men vond dit niet de juiste plek, met name omdat er steeds meer mensen hem eer kwamen bewijzen door bloemen op zijn graf te leggen.

Een bezoek aan Ávila staat al heel lang op ons lijstje en omdat er geen camping dichterbij is, rijden we er met de auto naar toe. De zon schijnt, maar met 10°C en een koude wind kleden we ons dik aan. De route gaat over een hooggelegen weg. De verkeersborden geven aan dat het glad kan zijn en dat met sneeuw de sneeuwkettingen verplicht zijn. Ávila is de hoogst gelegen provinciehoofdstad van Spanje. Het kan er zelfs in het voorjaar nog sneeuwen. De stad heeft 2,5 km stadsmuren uit de 13e eeuw met 88 uitspringende torens en 9 poorten. De achterkant van de kathedraal maakt ook deel uit van een toren. We maken een wandeling over de muren vanwaar we steeds een schitterend uitzicht over de stad hebben. Daarna lopen we door de oude stad. Er staan prachtige oude herenhuizen met mooie gevels en patio’s uit de 16e eeuw. We lunchen in de overdekte patio met bogen van restaurant Posada de la Fruta, ook een oud herenhuis. De zon begint steeds meer kracht te krijgen wanneer we daarna verder door de stad lopen.

Monesterio San Lorenzo de Escorial is een enorm groot klooster annex paleis waar één van de grootste collecties schilderijen van Spanje wordt tentoongesteld. Philips ll heeft dit laten bouwen na een overwinning in 1557 op de Franse koning op de naamdag van San Lorenzo. Het ziet er sober en streng uit met één stijl, het is in 20 jaar gebouwd. We volgen de uitgezette route. Na het bezoek aan de kerk duiken we een tunnel in en komen in de crypte. In negen kelders liggen bijna alle Spaanse koningen en koninginnen in grote kisten, versierd met goud en marmer begraven. Op sommige kisten gebeeldhouwde beelden.

Boven zijn we vooral onder de indruk van de prachtige plafonds en de collectie wandtapijten waarop het dagelijks leven staat afgebeeld. De schilderijen zijn naar onze mening veel te donker en somber. We lopen ook langs de ingerichte kamers van het Koninklijk paar. De zaal van de veldslagen heeft een lange muur met fresco’s van de veldslagen en overwinningen van Philips ll. Deze zijn zeer gedetailleerd getekend. Na afloop gaan we naar de oude stadskern van San Lorenzo, heel gezellig met veel drukte op de vele terrasjes.

De camping maakt deel uit van een enorm vakantiecomplex met huisjes, huurtenten en staanplaatsen. Drie grote zwembaden met glijbanen en veel recreatie aanbod. Bij aankomst is het er uitgestorven, we hebben plek voor het uitkiezen. Wanneer we vrijdagmiddag terugkomen staat er bij de receptie een rij voor de incheck. Ons veld stroomt vol met jonge gezinnen met caravans en campers die voor het weekend komen. Zondagavond gaat iedereen  naar huis en oogt de camping weer verlaten.

We staan aan de zuidkant van Parque Naturel de Sierra de Guadarrama, hèt natuurgebied van de provincie Madrid. Het is dan ook niet verwonderlijk, wanneer we op zondagochtend bij de parkeerplaats aankomen, dat het een drukte van belang is. Er zijn wel tien grote parkeerplaatsen, maar we moeten helemaal doorrijden. Het is leuk om te zien hoe hele gezinnen aan het wandelen zijn over de vele uitgezette paden. Eenmaal aan de wandel lost de drukte snel op. We beginnen over de oude Romeinse weg met grote keien aangelegd, daarna over een makkelijk te lopen bosweg.

We besluiten een dag langer te blijven om nog een gedeelte van de Guadarrama te ontdekken. La Pedriza is één van de grootste granieten bergketens van Europa met veel toppen, rotswanden waarop geklommen wordt en weiden. De rotsformaties hebben eigenaardige vormen waar we al lopend onze fantasie op kunnen loslaten. Aan het einde van het rotspad langs de rivier komen we bij een grote weide. Aan de oever van de rivier eten we onze lunch in de schaduw. De temperatuur is al aardig opgelopen tot 27 graden.