Heenreis en Wells, Maine

Keurig op tijd zijn we met de trein op Schiphol. Na het inchecken krijgen we de eerste security check door Delta. Zij checken extra, apart van de Schiphol security, die we daarna ook goed doorkomen. Maar dan...... we zijn steekproefsgewijs gekozen voor een 2e Delta check aan de gate. Als eerste zijn we aan de beurt. Met een speciaal lapje gaan ze langs kleding en bagage. Dit lapje gaat in een computer en deze geeft aan of er chemicaliën getraceerd zijn. Ja dus, dan nog maar een keer langs alle bagage. En weer geeft de computer een melding op de trolley. Nu gaan alle alarmbellen rinkelen. We worden nog wel op ons gemak gesteld door een Delta mevrouw, die ook nog even wil weten wat we allemaal gaan doen in Amerika. Ook willen ze de hele geschiedenis van de trolley weten. We moeten wachten op de marechaussee met een hond.

Ondertussen gaan alle passagiers aan boord. Na een tijd wachten komt de marechaussee, helaas zonder hond ;). Hij vraagt even kort wat we gaan doen en we mogen gelijk door.

Als een van de laatsten komen we in het vliegtuig, dat gelukkig iets vertraging heeft. Op onze vraag of het vliegtuig zonder ons kon vertrekken was het antwoord”ja”.

Na een goed vlucht halen we de huurauto op. Het is even wennen met de automatische versnelling en met de drukte, de avondspits is al op gang.

Wanneer we bij het huis van Jorien aankomen pakken we eerst alle kado’s en andere meegebrachte dingen uit. Bas is nog aan het spelen met de oppas. Hij is alweer gegroeid en wijzer geworden. Na een half uurtje komen Jorien en Thomas thuis. Ondertussen herpakken we onze bagage, want we gaan gelijk weer op pad.

Jorien en Thomas hebben zaterdagmiddag een bruiloft van een collega van Jorien in York op anderhalf uur rijden van Boston. Dit weekend verblijven we samen in een gehuurd huis in Wells vlakbij York.

York is een plaatsje aan de kust in Maine. Net als heel veel andere plaatsen in New England, vernoemd naar een Engelse plaats. Dit gebied werd gekoloniseerd door een puriteinse geloofsgroep uit Engeland.

Het is al donker als we aankomen in een ruim huis met beneden de slaapkamers en tuin en boven de woonkamer met een groot buitendeck. We hebben geen moeite om te slapen na zo’n lange dag.

De volgende ochtend gaan we een stukje wandelen langs de kust, die 200 m vanaf ons huis is. Er staan veel mooie ( tweede) huizen in een rustige wijk die veelal strand toegang hebben. We zitten lekker in de zon op een bankje en Bas kruipt door het zand. Hier geen winkels en horeca. Door het schitterende weer zijn er surfers en wandelaars, die vriendelijk gedag zeggen.

Bij het huis horen ook twee hippe beach bikes. Daarmee gaan we ‘s middags fietsen langs de oceaan. Daarna passen we op Bas, die inmiddels alweer goed aan ons gewend is.

‘S Avonds in de schemer loopt er tot onze verrassing een wasbeer over het deck. Vanaf de reling  knabbelt hij aan de boomtakken.
 

Zondag rijden we met Jorien, Thomas en Bas naar Kennebunkport, een leuk toeristisch kustplaatsje iets verder naar het noorden. Hier heeft George W. Bush een buitenhuis gehad en dat is in ieder souvenirswinkeltje nog te zien. Nadat we een rondje door het dorp hebben gelopen en Theo zijn magneetje heeft gekocht, belanden we op een terras heerlijk in het zonnetje. We eten natuurlijk een lobster roll, een broodje met kreeft, de specialiteit van de New Englandse kust. Alles staat in het teken van de kreeft.

Na de lunch nemen we afscheid, zij gaan naar huis en wij gaan verder naar het noorden. We volgende de kustlijn naar Portland. Zo druk als het in Kennebunkport was, zo rustig is het hier. Het is één groot natuurgbied met veel wetland. Wanneer we uitstappen voor een foto heeft Wil gelijk 3 muggensteken te pakken.

Bij Kettle Cove State Park stappen we uit om een wandeling(etje)  te maken. De State Parks zijn hier talrijk, maar zijn erg klein met zeer korte trails.

Net voor het donker bereiken we ons hotel. We krijgen een upgrade en hebben een riante kamer.