Bergwitz, Sachsen Anhalt

Lübben - Bergwitz 115 km

Camping Bergwitzsee

24 - 29 mei

Geen snelweg naar onze volgende camping. Rijdend over de binnenwegen door de afgelegen boerendorpen valt ons de rust en ruimte op in dit dunbevolkte gebied. Wel staan overal windmolens. Er zijn vast minder bewoners die zich eraan storen dan in Nederland. Hier hebben ze ook weinig meegekregen van de welvaart die de toeristen brengen. De troosteloze dorpen met in verval geraakte huizen en slechte wegen doen nog Oost-Duits aan.

Hoewel onze camping in de buurt van een aantal toeristische bezienswaardigheden ligt, lijkt ook in dit dorp de tijd stil te hebben gestaan. De kasseienwegen in het dorp zijn niet onderhouden en we hobbelen van de ene kuil in de andere. De geasfalteerde toegangsweg naar de camping is al niet veel beter. We doen heel voorzichtig de kastjes open. Het sanitair op de camping is vernieuwd, maar het recreatiegebied rond het meer is oud en vergane glorie. 

We willen blijven tot de dag voor Hemelvaart. De mevrouw bij de receptie is vriendelijk, maar zegt dat ze met moeite een plaatsje heeft. Het wordt een plaatsje bij het meer. Je moet je niet bedenken hoe dit gaat als het vol is. De genummerde plekken staan dicht op elkaar, nu zijn er nog maar een paar bezet. De harde wind vanaf het meer voelt ondanks de zon koud aan. In het bos van natuurpark Dübener Heide, waar we zondag een wandeling maken, voelen we echt hoe heerlijk de temperatuur uit de wind is. Tot onze verbazing is bij terugkomst het veld om ons heen helemaal leeg. De volgende dag is onze verbazing nog groter. Tijdens onze afwezigheid zijn ze druk bezig geweest met witte spuitbussen de plekken te markeren. O jee, wij staan niet tussen de lijntjes. Het  schijnt topdrukte te worden!

Wanneer we naar Lutherstadt Wittenberg fietsen is het ook erg hobbelen op het eerste stuk. Daarna gaat de route over in een mooi geasfalteerd pad. In de stad komen we twee of eigenlijk drie ‘oude bekenden’ tegen: Luther heeft hier in 1517 op de deur van de slotkerk zijn 95 stellingen gehangen: het begin van de reformatie. Hij heeft 35 jaar gewoond en gewerkt in de stad.           De schilders Cranach de jonge en de oude, die wij zo bewonderden in het museum in Leipzig, hebben hier ook gewoond en hun schilderschool gehad. In de Marienkerk hangen behalve een schitterend altaarstuk, ook vele schilderijen van hun hand. De stad heeft een mooi marktplein en er stroomt een open beek door de hele stad. 

Gartenreich Dessau -Wörlitz is een aaneenschakeling van paleizen, tuinen en landschapsparken. Het oudste paleis Oranienbaum is in opdracht van Henriette van Oranje Nassau in de 17e eeuw door Nederlandse architecten ontworpen. Later werden in de omgeving andere paleizen en tuinen in de 18e eeuw ontworpen in de Engelse stijl. Fürst Franz streefde naar verbinding van mens, natuur en landschap en heeft er door landschapsarchitecten een samenhangend geheel van laten maken, waar ook het bestaande Mitte Elbelandschap deel van uitmaakt. Het Gartenreich beslaat 142 km2.

Wij fietsen de Fürst Franz  route door dit water-en bosrijke gebied, een werkelijk prachtige tocht van 70 km , dus veel tijd om alle tuinen te bekijken hebben we niet. We proberen wel foto’s te maken voor zover we erbij kunnen komen en de gebouwen niet in de steigers staan, zoals jammer genoeg het geval is met Oranienbaum

Wörlitzer Park bezoeken we een andere dag. Het heeft grote waterpartijen, gebouwen en ornamenten in een parkachtige en bosrijke setting. Al wandelend worden we steeds verrast door een apart bruggetje of een idyllisch hoekje met bankje. Telkens kom je in een andere sfeer. Om op Roseneiland te komen, moet je met een pontje. Dit was de plek waar Fürst Franz zich kon terugtrekken. Om een indruk te geven van de grootte : we hebben 7 km in het park gewandeld.

Wat moeten we zonder Google. De knoppen van de fietsendrager op de auto zijn lam. We vinden een bedrijf dat aanhangers en fietsendragers verkoopt. De meneer is allervriendelijkst en neemt alle tijd om ons probleem te verhelpen. Helaas lukt dat niet, we hebben nieuwe lange schroeven nodig. Hij verwijst ons naar een ijzerhandel en na inspectie komen we 200 m verder bij een winkel met schroeven. Ze hebben er heel veel, maar niet onze maat. Dan toch maar weer extra riemen er goed omheen binden. In ieder geval is onze Duitse woordenschat weer wat vergroot. Een beetje later dan gepland parkeren we onze auto en fietsen de Elberoute naar Wörlitz , het pontje over en via de andere kant weer terug.

We gaan nu naar een camping in de buurt van Potsdam en Berlijn. We hebben voor de zekerheid maar besproken.

p.s. Bij het verzenden van dit verslag is het ons veldje nog helemaal leeg!!