Ketzin, Brandenburg

Bergwitz - Ketzin145 km

 Camping An der Havel

29 mei - 5 juni

Hoe het anders kan merken we vandaag bij aankomst op de camping. Na een uitleg over fietsroutes, vervoer met de trein naar Berlijn en leuke eetgelegenheden, worden we door de enthousiaste jonge beheerder in een golfkarretje langs de vrije plaatsen gereden. Welke wilt u hebben? We kiezen een zonnige plek met zo min mogelijk wind, want die blijft maar hard waaien.

Groot, groter, grootst, moeten de Pruisische vorsten gedacht hebben. Vergeleken met Park Sans Soucis lijkt Wörlitzer Park wel Madurodam. Frederik  de Grote liet Paleis Sans Soucis als buitenhuis bouwen en later het Neues Paleis als gastenverblijf met 300 kamers. Eromheen een prachtig park met kleinere optrekjes. Vanaf het Neues Paleis fietsen we heerlijk relaxt door het park van het ene paleis naar het andere. Het Chinees theehuis is klein, maar je raakt niet uitgekeken, zowel binnen als buiten, op alle details. We zijn niet de enigen op de fiets. Het is Hemelvaart en Potsdam is ook een studentenstad. Veel jonge mensen genieten van het mooie weer. We volgen de Alter Fritz radweg. Precies de verkeerde kant op, later zien we dat hij maar één kant, met de klok mee, is bewegwijzerd, zodat we steeds onze route app moeten raadplegen. We maken een ommetje naar de Einsteintoren. Het staat tussen observatoria en instituten in het wetenschapspark op de Telegrafenberg en is een eerbetoon aan Albert Einstein. De architect Mendelsohn is er in één keer beroemd door geworden.

Na een pauze in de gezellige haven met rondvaartboten, komen we in de stad. Ook hier weer volop pracht en praal. De Nikolaikerk torent overal bovenuit. Eromheen vindt een grootscheepse restauratie plaats. We fietsen door de Hollandse en Russchische wijk en langs de Heiligen See. We passeren kolossale 18e eeuwse huizen, allemaal gerestaureerd. Hier schijnen de Duitse beroemdheden te wonen, maar wij komen niemand tegen. Op de ligweides rond het meer horen we al het lawaai van de muziek. Het is ook Männertag/ Vatitag en  groepen mannen trekken eropuit met heel veel drank. Naarmate de dag vordert, maken ze meer lawaai. Terug bij ons beginpunt is het echt heel druk geworden in het park. Ook de toeristenbussen hebben hun gasten afgezet.

Berlijn bouwt. We stappen in een bouwput als we vanuit de trein Alexander Platz opkomen. We moeten vele malen omlopen en zien overal bouwkranen. Een paar straten verder wordt het iets minder, maar de hele dag blijven de bouwwerkzaamheden in beeld. Tien jaar geleden hebben we de stad al een paar dagen bezocht. Nu lopen we langs de bekende plekken en ook ontdekken we weer nieuwe plekjes. Het scheelt al veel tijd dat we de Fernsee toren en de Reichstag al bezocht hebben. Er staan rijen mensen te wachten om binnen te komen. Wat een toename van toeristen in deze afgelopen 10 jaar. Bij de bekende plekken, zoals Checkpunt Charlie is er geen doorkomen aan. Voor de lunch lopen we een paar zijstraatjes in en komen op een verrassend leuk pleintje waar we op een terras in het zonnetje van een Aziatische salade genieten. Hier is geen toerist te bekennen. Berlijn heeft al veel nieuw gebouwd. We zien prachtige moderne architectuur. Het Sony Center was 10 jaar geleden net klaar en oogde als een kale ongezellige nieuwbouw, niets te beleven. Nu is het een bruisend centrum met winkels, bioscoop en een plein goed bevolkte terrassen. Ook zien we meer plekken die aan het verleden doen herinneren. Er is overal in de stad duidelijk te zien wat er is gebeurd. Voor ons is de indrukwekkende tentoonstelling Topographie des Terrors over het Nazi regime nieuw. We besluiten de dag met een wijntje op een terras van de gezellige Häckische Markt. Over tien jaar gaan we maar weer eens kijken.

Zondag is een goede dag om te fietsen in Berlijn. We kunnen ruimschoots onze auto kwijt vlakbij Schloss Charlottenburg. Eenmaal op de fiets gaan we eerst richting kasteel. Dat is prachtig gerestaureerd. De fietstocht is een goede mix van drukte en rust. De rust vinden we eerst in het park Tiergarten, heerlijk in de schaduw over de mooie lanen. Dan moeten we omrijden bij de Brandenburger Tor, nu niet vanwege bouwwerkzaamheden, maar vanwege een groot festival. Het is steeds oppassen met fietsen. Er rijden weliswaar weinig auto’s, maar iedereen wisselt van baan en rijdt doorelkaar. Een lange stoet tegen het klimaatbeleid demonstrerende fietsers laat ons lang in zon wachten. Maar dan komen we in de heerlijke rust van de wijk Prenzlauer Berg. Eens een wijk waar de alternatievelingen en kunstenaars woonden, nu ook bevolkt door de yuppen met kinderen. In elke straat veel bomen met terrasjes, speeltuintjes en bij de Kultur Brauerei, een voormalige bierbrouwerij, een foodfestival met overal vermaak voor de kinderen. We komen een beetje bij van de warmte op een beschaduwd terras, waar jonge mensen op hun laptop aan het werk zijn. Via sfeervolle straatjes komen we bij het Mauerpark. Vroeger de lege groene strook tussen Oost en West, nu een park volop leven. Een deel van de muur is nu een graffity kunstwerk met daarachter een atletiek stadion. Hier hoeven ons niet te vervelen. Overal laten straatartiesten hun kunsten zien. Wat een gezelligheid, het weer werkt natuurlijk wel mee. Terug in de chique wijk Charlottenburg drinken we wat op een terras. Binnen in de tearoom zitten de goedgeklede dames en in pak gestoken heren hun taartje te eten. Wat een verschil tussen deze wijken.

Ems, Elbe, Spree en nu is de Havel aan de beurt. In Duitsland heeft bijna elke rivier zijn eigen fietsroute. Maar eerst moeten we met een pontje de rivier over. We zijn gewaarschuwd om voor de laatste vaartijd terug te zijn, anders moeten we 50 km omfietsen. We fietsen deze Havelradweg tot iets voorbij Werder. Daar gaan we terug met de Werder Obst Panoramaweg, een route door het heuvelachtige binnenland, prachtig door de graanvelden en langs kersenboomgaarden. Veel boerderijen hebben verkoop aan huis. Zo komen we langs Van Dam Kirschenhof, een kersenboomgaard met kleine camping, aangesloten bij de SVR, van een Nederlands echtpaar. Hier hadden we graag gestaan, maar helaas was het volgeboekt. De camping waar we nu staan is ook goed, maar iets kleinschaligs is altijd leuker. We drinken een glas kersensap op een zitje in de boomgaard en horen dat ze vaak al lang van tevoren vol zitten. De Panoramaweg eindigt bij een monument van Otto Liliental, een luchtvaartpionier die in 1891 voor het eerst een zweefvlucht van 25 meter maakte.

Eindeloze velden asperges, met en zonder plastic erover zien we tijdens onze fietstocht om een meer bij Brandenburg. Je zou zeggen dat we de aspergeroute fietsen, maar nee, deze route heet de ooievaarsroute. We zien welgeteld één ooievaarsnest met één ooievaar, die nog nep is ook. De aspergevelden doen ons denken aan het tuinbouwgebied in Almería in Spanje. Vele Oost-Europese arbeiders werken in de kokende hitte op het veld. Er staan oude stadsbussen om hen te vervoeren. Het is met 33°C de warmste dag en wij fietsen lekker in het windje rond het meer. We stoppen een aantal uren bij een strandje om te  zwemmen en te lezen. Dat is goed uit te houden.

Morgen gaan we naar onze laatste bestemming, iets boven Hannover. We hopen dat het mooie weer nog aanblijft.