Noord Wales

Llanilar, Aberythwyth - Caerfanon 122 km

Grafoc Farm Camping

14 t/m 17 juni

Onze nieuwe bestemming in Wales is Nationaal Park Snowdonia. Het is een gebied met ruige bergen en de Mount Snowdon is met 1045m de hoogste berg van Groot Brittannië buiten Schotland. Het is een dun bevolkt gebied en dat merken we gelijk de eerste dag. We staan weer op een prachtige boerencamping en hier staan maar een paar gasten. Het is de warmste dag tot nu toe. In het café aan de overkant gaan we binnen lunchen, dat is wat koeler. Daarna rijden we naar Llanberis, een toeristendorpje vanwaar de bergtrein je boven naar de Mount Snowdon brengt. Ook hier is het behalve bij het stationnetje uitgestorven, veel horeca is nog dicht. We hebben de laatste trein van 16.30 uur, een tandradbaantje dat je in 45 minuten 6 km omhoog brengt. Het lieflijke landschap verandert in kale ruige bergen. De trein gaat tot 3/4 naar boven. Daar kunnen we een half uurtje rondlopen en foto’s maken voordat we weer naar beneden gaan.

Leistenen huizen, leistenen bruggen, leistenen muurtjes, alles ademt hier leisteen. Op de weg naar Rhyd Ddu passeren we vele voormalige groeves. Het nadeel is de kale zwarte stenen wanden die hiervan overgebleven zijn. In Rhyd Ddu nemen we de bus naar Bedgellart. We zijn goed toegerust om met dit warme weer de  wandeling terug te maken: genoeg water en zonnebrand in de rugtas. Het eerste stuk lopen we in de brandende zon. Daarna gaat de wandeling door bos langs riviertjes. Af en toe hebben we prachtig uitzicht op de bergen. De zon verdwijnt regelmatig en boven de hoge bergen worden de wolken donkerder. Daar kan het weer snel omslaan. Wij komen minder verhit dan verwacht in Rhyd Ddu aan en worden verwelkomd door de koekoek die zich ‘s morgens ook al liet horen. In de plaatselijk tea room staan Nederlandse pannenkoek en appeltaart met Nederlandse koffie op de menukaart. De eigenaar is een Nederlander met een vrouw uit Wales die ook goed Nederlands spreekt. Wij houden het op thee met Bara Brith, cake met in thee geweekte rozijnen. Een specialiteit uit Wales, maar ook uit Yorkshire waar het Tea Loaf wordt genoemd.

Behalve voor honden hebben Engelsen ook een zwak voor stoomtreintjes. Overal is wel een traject waar vrijwilligers een oude stoomtreinlijn in stand houden. Op de wandeling naar Rhyd Ddu passeren we regelmatig het spoor en ook naar mount Snowdon kan je met de stoomtrein naar boven. Deze is het snelst uitverkocht. In alle bezochte gebieden kwamen we deze lijntjes tegen.

Het plan is de laatste dag te wandelen op het eiland Anglesy, een eiland in het noordwesten van Wales met veel kliffen en grote zandstranden en daarom zeer geliefd bij toeristen. Wil heeft een wandeling in het zuiden uitgekozen, maar op advies van de camping eigenaar gaan verder we naar Holy Island, een klein eiland bij de noordwest punt van Anglesy. Eerst maken we een stop in de plaats met 58 letters en de langste naam van Europa. De naam is bedacht door een kleermaker die dacht er toeristen mee te krijgen en inderdaad, er is een heel koopcentrum bij het naambord. Uit het Welsh vertaald betekent het: Heilige Maria op de vijver van de witte hazelaar nabij de snelle wervelwind van de rode grot van de heilige Tysilio. We maken een prachtige wandeling bij de South Stack Cliffs en om de Holyhead Mountain. Het is er weer één met een in het oog springende vuurtoren en met mooie gezichten op de kliffen, waar we hele kolonies  zeekoeten zien en in de verte af en toe een papegaaiduiker, op zee vaart de Ferry richting Ierland. Het is erg rotsachtig en soms is het met de hitte flink ploeteren over de grote stenen. Na afloop rusten we lekker uit op het terras van het bezoekerscentrum. We zien de mist ineens vanuit zee opkomen en terug op de camping voelt het kil aan en na een uurtje vallen de eerste spatjes.

Morgen gaan we naar Cheshire.