Evora, Alentejo

23 oktober
Poco Redondo - Nossa Senora de Tourega. 180 km
Camping Quinta São Jorge

De campingeigenaar heeft aangeboden onze caravan met zijn auto  4 wielaandrijving omhoog te trekken. De uitgang is smal en steil. We hebben daar dankbaar gebruik van gemaakt. 
Na het oversteken van de Rivier de Tejo (Taag) veranderde het landschap in een uitgestrekte, verlaten vlakte begroeid met hoofdzakelijk kurkeiken.
Totdat op  een heuvel  het dorpje Arraiolos opdoemde.  We houden de 'Tomtom' altijd in de gaten, maar in een ogenblik van onoplettendheid van zowel de chauffeur als de navigator, reden we ineens in een Middeleeuws stadje met hele smalle straatjes. Nou, de complimenten voor de chauffeur. Na een wasrek en een auto op een paar centimeter ontweken te hebben, kwamen we er gelukkig heelhuids uit. Wel wat (zweet)vocht armer.

Na Evora wordt het landschap iets meer glooiend. Iets verder rijden we het hek door van de boerencamping. Al snel staan we , weer als enige kampeerders, met uitzicht op de schapen en paarden. Het voelt bekend om de ooievaars te zien en de kippen bij de caravan te hebben scharrelen. ( ook de vliegen zijn er talrijk aanwezig). Er waait een lekker windje, goed om het niet te warm te hebben.
Naast de camping is een natuurzwembadje tussen het riet, waar we lekker een frisse duik in hebben genomen. 

Vrijdag hebben we een wandeling van 13 km vanaf de camping gemaakt. Eerst langs het stuwmeer en de rivier naar het dorpje Valleverde. Het landschap ziet er mooi groen uit, met veel geel bloeiend mosterdzaad onder de bomen. Terug ging ons pad door de kurkeiken velden. In Portugal wordt 170.000 ton kurk per jaar verzameld. Een kurkeik kan maar eens in de 9 jaar geschild worden, de eerste keer pas na 25 jaar.
Ook hier weer veel koolzaad. Tijdens de hele wandeling moesten we hekken open en dicht doen om het vee niet te laten ontsnappen. We hoorden ook steeds op de achtergrond het blaten van de vele schapen.

Zaterdag hebben we de stad Evora bezocht, het mooist bewaarde stadje van Portugal. Uit alle tijden is hier iets bewaard gebleven. Het oudste is de tempel van Diana uit de 2e eeuw. Om het stadje heen is een muur en binnen de muren is het een genot om te wandelen. Bijna geen verkeer en alles even mooi. Wij hebben door de smalle straatjes geslenterd, op terrasjes gezeten en de kathedraal en het religieus museum bezocht. ( wordt het ook eens tijd voor het Catharijnen Convent in Utrecht ?). Bij een andere kerk was de Capela dos Ossos, de wanden en zuilen zaten vol met botten die uit de graven van de stad zijn gehaald. Bij binnenkomst de tekst: wij liggen hier al en jij in de toekomst. Nou dat zijn we voorlopig nog niet van plan!
Ook heerlijk dat we prima wifi hadden, even de kranten gedownload en de mails gecheckt, o.a. de volgende camping in de Algarve besproken.
's Avonds hebben we genoten van een heerlijk en gezellige Table d'Hôte op de camping.

Zondag hadden we door het verzetten van de klok een uurtje meer. Dat hebben we maar besteed aan de schoonmaak en de was. Het ziet er allemaal weer spic en span uit. 
Daarna hebben we heerlijk geluncht in een restaurant in een naburig dorp. Op onze weg naar buiten werden we aangesproken door een Nederlander. Hans en zijn vrouw Roswita wonen in Portugal. Gaandeweg het gesprek ontdekte Theo dat Hans ook op de Kroostweg in Zeist is geboren en zij vlak bij elkaar hebben gewoond. Zijn ouders hadden een kwekerij. We hadden een geanimeerd gesprek en ook werden herinneringen opgehaald over vroegere buren. Zij nodigden ons uit om te genieten van een prachtig uitzicht op een berg bij zonsondergang vlakbij hun huis. Na even verkeerd gereden te zijn, kwamen we bij hun huis op een schitterend locatie. Met hen zijn we naar een dorpje op een berg gereden en vanaf een  terras hebben we genoten van het uitzicht . Het wordt hier nog echt donker met heel veel sterren aan de hemel. Het was een hele leuke en verrassende avond. 

Maandag zijn we naar de stenen(tijdperk) geweest. Rondom Evora staan een aantal hunnebedden en ook een steencirkel zoals Stonehenge. Deze is ouder, 7000 jaar. We zijn er naar toe gewandeld weer tussen de kurkeiken door. Er is een beetje sluierbewolking, maar dat vinden wij om te wandelen niet erg.
Na afloop zijn we even op een terras in Evora gaan zitten om de mail, reisblog etc bij te werken.
Morgen gaan we richting Algarve.