Catalonië 1

Briare -  Saint-Germain-Les-Belle 305 km
Camping Montréal
10-11september

Terwijl aan het ontbijt zaten, ontdekte de buurman dat hij een lege accu had. Dankzij de cadeaus die Theo van de kinderen krijgt, hadden wij startkabels. De buurman wist hoe ze te gebruiken, maar één van de kabels paste niet op onze accu. Toch wel handig dat wij ze dan hebben. De buurman was er blij mee. Met behulp van een derde auto lukte het.
We maken een tussenstop op de reis naar het zuiden. Het is heerlijk om met deze temperatuur om een uur of half 3 weer op een camping te staan. Deze camping, beheerd door Nederlanders, ligt aan een meertje met strandje aan de rand van een leuk dorpje, 5 km van de snelweg A20. Het ziet er door de verzorgde haagjes een beetje on-Frans uit. Behalve Nederlanders staan er ook veel Engelsen. Wij hebben een leuk plekje aan het meertje met schaduw van een boom. 

Saint-Germain-Les-Belle - Trēbes 356 km
Camping á l'ombre des Micocouliers
11 -  14 september
Het was vandaag erg rustig op de weg, terwijl het gisteren heel druk was. Na Toulouse zijn we van de snelweg gegaan. Die weg hobbelde nogal. Tot onze verrassing en ontzetting zagen we bij aankomst op de camping dat het fietsenrek achterop de caravan aan één kant bovenaan los hing. Het was losgetrild. Gelukkig is het goed gegaan. We hopen het nu opgelost te hebben. We houden het wel in de gaten als we weer hobbelen.
We staan  heerlijk onder de bomen. Dat is wel nodig, want het is zeer warm vandaag. Onze thermometer gaf 33°C aan in de schaduw. Rustig aan gedaan dus. Nu, om 20.45 uur is het nog 29°C. Andere avonden koelde het sneller af.

12 september 
De kanalen en sluizen lopen als een rode draad door deze reis in Frankrijk. We staan nu aan het Canal Du Midi, een kanaal dat loopt van Bordeaux tot de Middellandse Zee. Vanaf de camping zijn we langs het kanaal naar Carcassonne gefietst. Ook in deze tijd van het jaar wordt het kanaal nog druk bevaren door toeristen. Er zijn een aantal organisaties die boten incl. fietsen verhuren. Je kan zelfs een groot binnenschip huren met loungesets op het deck.
In Carcassonne ligt buiten de stad op een heuvel een prachtige Middeleeuwse vestingstad, inclusief kasteel en kerk. Het was even een stukje omhoog, maar absoluut de moeite waard. Er waren binnen de muren ook veel toeristenwinkeltjes en talloze restaurants. Het was er een gezellige drukte, maar aan het aantal restaurants te zien, moet je 's zomers over de hoofden kunnen lopen. 
Carcassonne moet nog wel wat doen om fietsstad te worden. De bewegwijzering was allerbelabberdst. In de middag begon begon de mistral te waaien, zodat we een flinke tegenwind hadden. We hebben lekker gerust op een terras in het leuke haventje van Trèbes.

13 september 
Het was warm, bewolkt en er waaide een hele harde wind. Toch maar op de fiets gestapt om langs het kanaal te fietsen. Het was behoorlijk trappen vanwege het soms slechte  pad en de tegenwind, we zetten de ondersteuning niet voluit. 
Terug zijn we een stuk via de wijn- en appelboomgaarden gefietst. Dat ging lekker snel. De rest van de middag het stof van de fietsen gepoetst en  lekker gelezen.

Trēbes - L'Escala 189 km
Camping Illa Metteua
14-      september
Alweer regen op een door ons geplande reisdag. Het begon al 's nachts, er is behoorlijk wat gevallen. Door de grauwe maar mooie Corbière gingen we richting Spaanse grens. Bij Perpignan moesten de ruitenwissers zelfs op dubbele snelheid. Van de Pyreneeën, helemaal in de wolken, hebben we weinig gezien. Voorbij de Spaanse grens werd het droog. Al snel waren we op de plek van bestemming. De camping heet Matteua, Theo's naam Matteus, en hij ligt op de berg Montgo, dezelfde naam als de berg in Javea waar de moeder van Wil woont. Dat moet dus wel goed zijn, het ziet er in ieder geval mooi uit. 
Door de harde regen was de prachtige , goed onderhouden plek op zandgrond erg nat geworden. Het neuswiel zakte steeds weg. De buurvrouw stelde voor om het neuswiel,op te tillen. Het resultaat was dat de caravan op de plek stond en de buurvrouw door haar rug is gegaan. Ze heeft na een bezoek aan de arts veel pijnstillers gehad. Als je haar ziet voortbewegen herkent Theo veel en kan indenken hoeveel pijn ze heeft. Wij voelen ons hier natuurlijk ook heel vervelend onder.

15 september
Het is maar goed dat wij ochtendmensen zijn. We waren alweer vroeg op stap om een bezoek te brengen aan het Dalí museum in Figueres. Het is op het Prado in Madrid na, het drukst bezochte museum in Spanje en nu waren we de drukte net voor.  Dalí heeft dit voormalige theater omgebouwd tot een gebouw vol surrealisme. Je herkent er nog een theater in, maar in elk hoekje is er kunst te zien. Er hangen schilderijen, objecten, juwelen, driedimensionale collages en meubels, alles door Dalí gemaakt, veel speciaal voor dit museum.
Daarna hebben we een autotocht gemaakt door het natuurpark Cap de Creus. Het is  een rotsachtig landschap, de meest oostelijke punt van de Pyreneeën. Na een klom vol bochten kom je bij een goed bewaard gebleven 9e eeuws klooster,  Pere de Rodes. Daar hebben we op een prachtige picknick plek onze lunch gegeten en een wandeling gemaakt.
Nog verder door de bergen kwamen we bij het afgelegen plaatsje Cadaqués, een schilderachtig vissersdorpje waar Dalí gewoond heeft en veel inspiratie heeft opgedaan. Het trok ook veel andere kunstenaars. Hier hebben we door de smalle straatjes gelopen en op een terrasje aan zee genoten van het uitzicht.

16 september 
We hebben een bezoek aan Girona gebracht. Het was een klein uurtje rijden en we hadden goede aanwijzingen van de ( Nederlandse) camping receptioniste gekregen. 
Eerst heeft Wil de kont van de leeuw aangeraakt. Eigenlijk moest die gekust worden, dan kom je volgens de legende nog een keer terug. Het oude Girona is een doolhof van hofjes, steegjes, poortjes en heel veel trappetjes, waarvan de Joodse wijk El Call een onderdeel is. Heel sfeervol. En dan de kathedraal, wat een pracht. Je ziet hem overal bovenuit komen. We moesten wel wat trappen op om binnen te komen. Ze hebben er erg lang over gedaan om te bouwen, in 1015 begonnen en in 1960 werd het laatste beeld geplaatst. Een topstuk vonden wij het geborduurde tapijt. 
Na door alle straatjes met leuke winkeltjes geslenterd te hebben kwamen we op de Rambla, normaal met drukbezette terrasjes, maar nu geblokkeerd door een Chinese filmploeg. In een straatje daarachter hebben we op een leuk terras verrukkelijk gegeten.
 Dan duurt het in Spanje nog heel lang totdat de winkels na de siësta opengaan. Daarom hebben we de moderne winkelstraten maar gelaten voor wat het was. 

17 september
Vandaag was een rustdag, we hebben gewassen en boodschappen gedaan. Daarna ging het regenen, dus de was onder de luifel gezet en zijn in de caravan gaan lezen en puzzelen. 

18 september
De zon was er weer vroeg. We zijn met de auto op pad geweest. Eerst naar de monding van de rivier de Ter. Een stil natuurgebied met uitzicht op de eilanden Medes die voor de kust van Estartit liggen. Na een korte wandeling hebben we onze tocht vervolgd naar Pals, een Middeleeuws stadje dat compleet tot monument is verklaard. We hebben door de straatjes met poortjes en doorkijkjes geslenterd. Daarna hebben we voorbij Palafrugell de auto neergezet en zijn we door de bossen naar Tamariu gewandeld. Tamariu ligt afgelegen aan een kleine baai. Wil heeft daar 50 jaar geleden haar eerste vakantie in Spanje doorgebracht. Het was daar een gezellige drukte. Veel Spanjaarden brachten daar hun zondag door. Terug zijn we via het rotsachtige kustplaats gelopen, om uiteindelijk uit te komen bij een heel klein strandje waar je alleen per boot of te voet kan komen. Vandaar was het niet ver meer naar de auto. De laatste stop was in Peratallada, ook een Middeleeuws dorpje. Hier waren heel veel leuke restaurantjes. Na een glaasje wijn zijn we huiswaarts gekeerd. 
Morgen gaan we iets verder zuidelijker, in de buurt van Barcelona.