Gondesende, Braganca ,Tras os Montes

26 september
Potes, Spanje - Braganca, Portugal  540 km
Camping Cepo Verde

Het was een lange dag! We reden om 9 uur weg. We hadden besloten om de kloof die we heen gereden hadden, ook terug te nemen zodat we niet de lange stijgende en dalende weg naar Leon hoefden te rijden, die we van de week op onze autotocht deels hadden gereden. Het was om, maar we hadden dan steeds snelweg. Het eerste stuk ging prima , alhoewel het een weinig inspirerend landschap was: een grote hoogvlakte, de graanschuur van Spanje, alleen maar graanvelden. De weg was daarentegen heel rustig. Vlak voor de Portugese grens werd het landschap mooier. Toen we over de stuwdam over de Douro Portugal in reden, zeiden we al tegen elkaar: zonder caravan gaan we dit nog een keer bekijken. We waren namelijk vlakbij de camping die we op het oog hadden in Miranda do Douro. 
Jammer, maar helaas we stonden voor een dicht hek, waarachter een schitterende camping al bijna klaar lag, verbouwd met subsidie van de Europese gemeenschap.
Dat was een forse tegenvaller, want de volgende camping was weliswaar maar 86 km, maar nam bijna 2 uur in beslag. Gelukkig is het in Portugal een uur vroeger. We werden hartelijk welkom geheten en we besloten ons diner op het terras van het camping restaurant te nuttigen, een stoofpot van paddenstoelen en chorizo uit de streek en brood.

Zaterdag waren we voor het ontbijt al druk. Eerst de caravan iets verplaatsen. We staan wel erg scheef en Theo had daar veel last van met slapen. Daarna hebben we van de eigenaar een aantal wandeltips gekregen. Gelijk maar gevraagd hoe de elektronische tol op de snelweg werkt. Hij was het er mee eens dat dat erg ingewikkeld was. Als je als toerist langer dan 4 weken blijft kan je een kaart kopen. Deze moet je telefonisch geldig maken door  je nummerbord aan de kaartcode te koppelen. Je krijgt dan een andere code waarmee je op internet kan inloggen hoeveel er nog op de kaart staat. Hij was zo vriendelijk voor ons te bellen. Voor de rest niet druk maken was zijn advies. Als je een keer een kaart hebt gekocht zien ze dat je van goede wil bent. 

Na het ontbijt een wandeling gemaakt vanuit Montesinho in het gelijknamige Parque Natural de Montesinho. Eerst een kopje koffie bij het barretje. Nota: €1,00 voor 2 koffie!! Onze wandeling begon op 1000 meter door kastanje en eikenbossen en hoger over granietrotsen tot we bij een stuwmeer kwamen op de Spaanse grens. Een onherbergzaam gebied. De bevolking leeft hier van de kastanjes. Overal zie je deze bomen. Een mooi gezicht zijn de donkere bladeren met afstekend de lichtgroene bolsters. We hoorden zelfs een wolf huilen en zagen zijn uitwerpselen liggen (zie foto). Dit is gecheckt via google ;).

Na een avond en nacht regen was het zondag half bewolkt. We vertrokken naar het stadje Braganca, waar we het folkloristisch museum hebben bezocht. Dit is een museum, waar prachtige maskers en kostuums te zien zijn. Deze kleding wordt gebruikt tijdens de traditionele winterfeesten, die jaarlijks plaats vinden.  Ook het middeleeuwse gedeelte met het donjon is erg mooi. Vanuit Braganca zijn we met de auto naar het plaatsje Rio de Onor gereden. Dit is een dorpje dat helemaal in het noorden van het natuurpark Montesinho ligt en dat opmerkelijk gaaf is gebleven.  Na vele foto's van deze prachtige oude huizen te hebben gemaakt, hebben we op het terras van het plaatselijk cafeetje een glaasje wijn gedronken. Er zaten daar ook diverse dorpsbewoners op het terras. Eén echtpaar kwam er ook bij zitten, de pantoffels nog aan. Bij de meeste autochtonen ontbrak er minstens 1 tand, maar vaak veel meer. Dat de tijd daar ook financieel heeft stil gestaan werd ons bij de betaling van de wijntjes nog eens duidelijk. We betaalden hiervoor € 0,80. Dan beseffen we ons maar al te goed hoe goed wij het op financieel gebied hebben. Daarna reden wij terug op de praktisch verlaten wegen naar onze camping, waar het behoorlijk had geregend, terwijl wij nagenoeg geen neerslag hebben gehad. Het was weer een topdag.