Potes, picos de Europa, Cantabrië

21september
Islares - Potes 180 km
Camping La Viorna

We vonden het niet erg van de camping te vertrekken. Het was erg vol en lawaaierig, veel Spanjaarden voor het weekend. 
De route vandaag was geweldig mooi. We reden vanaf de snelweg een een weg door een kloof langs een rivier. Het stijgen viel wel mee, de auto kon het goed trekken. Na 40 km kwamen we in Potes op een schitterende terrassen camping. We staan op het bovenste terras met uitzicht op de toppen van de  Picos de Europa. Adembenemend mooi., zie foto. De hele camping is trouwens mooi en goed verzorgd.

Maandag begon de dag met regen en hij eindigde er ook mee. Af en toe was het een beetje droog. Een lekker dagje in de caravan: lezen, foto jaarboek maken, puzzelen, koken, spelletje doen. 
's Middags even naar het dorp Petos geweest. Een mooi bergdorpje, met leuke straatjes en doorkijkjes. Wel erg toeristisch, maar dat is in deze tijd van het jaar niet zo erg. 
Het internet werkt nu iets beter. Bij de receptie heb je als je geluk hebt verbinding, wel erg traag. Daar zitten dus allemaal oude mensen op de bankjes met hun ipad. Dan zeggen ze dat de jongeren niet zonder telefoon kunnen:)

Nadat er 's nachts nog heel veel regen is gevallen, is het dinsdagochtend droog maar bewolkt. In de loop van de ochtend begon de zon weer te schijnen. De hoge bergen liggen echter nog in de wolken. Na de lunch maken we een wandeling niet ver van  de camping in het Bedoya dal.
De wandeling voert ons door leuke authentieke dorpjes en door bos. We hebben uitzicht op aan de ene kant de groene bergen van het Sagres gebergte en aan de andere kant de kale bergen van De Picos. Speciaal aan dit dal is dat ieder dorpje om een groot huis, palacio is gebouwd.(zie foto). 

Woensdag maakten we een autotocht, gecombineerd met een wandeling. We reden eerst de pas Puerto San Gloria over. Na een uur hadden we pas 27 km gereden. Het was wel schitterend ondanks de wolken die nog voor de bergen hingen. Bij het eerste uitzichtpunt zweefden zeker 30 steenarenden in de lucht, soms heel dichtbij. Heel bijzonder. We zagen deze vogels door het hele park. Sowieso waren er al mee dieren dan mensen. De koeien en schapen liepen over de weg en er was bijna geen verkeer. Zeker niet toen we het dal Valdeón binnengingen. 
We hadden een koffiestop gepland, maar helaas. Bij de bar waar we stopten was geen water en dat was zo in het hele dorp. Uiteindelijk hebben we om half 1 koffie gedronken op ons eindpunt en begin van de wandeling: €2,30 voor 2 koffie en we kregen er nog een klein pannenkoekje bij. 
De wandeling leidde ons naar een uitzichtpunt: mirador del Tombo. Op de heenweg waaide er een koude wind en was het bewolkt, op de terugweg scheen de zon en konden de vesten uit. We zijn niemand tegen gekomen en werden alleen begeleid door de koeienbellen die je in het hele dal hoorde.
's Avonds in het dorp uit eten geweest. Dan merk je wel de overcapaciteit van het naseizoen: wij waren de enige gasten. De bustoeristen lunchen en zijn 's avonds al weer weg.  Neemt niet weg dat we een heerlijk 3 gangen menu gegeten hebben voor €29 incl wijn en water en koffie en dan heeft Wil nog een luxe toetje buiten het menu genomen! Zo kan je wel genieten van de prepensioen.

Donderdag was een heldere zonnige dag. Om 9 uur, terwijl we op de camping de zon nog niet zagen, scheen hij al prachtig op de toppen van de Picos. Na eerst 's morgens wat huishoudelijke taken te hebben gedaan, zijn we 's middags naar het einde van ons dal gereden: Fuente Dé, op 1000 m hoogte. Daar hebben we de kabelbaan naar 1750 m genomen. Je staat dan midden tussen de kale toppen van de Picos, die tegen een strakblauwe hemel overweldigend waren. Je voelt je dan wel heel klein. 

Morgen reizen we af en hopen Portugal te bereiken.