Vila Real, Alto Douro

3 oktober
Braganca - Vila Real 124 km
Parque de Campismo municipal de Vila Real

Een kort ritje naar de volgende camping en ook snel. We hebben ervan afgezien om binnenwegen te rijden. Het is zo bochtig en heel veel dalen en stijgen, je doet er erg lang over. We reden nu over een mooie ( gedeeltelijk nieuwe) tolvrije snelweg. Ook op de snelweg veel stijgen en dalen van 6%. Dat gaf wel mooie vergezichten. We reden nog door het gebied van de Tras os Montes. Erg droog en we zien grote stukken  waar brand is geweest. Maar langzamerhand maakten de kastanjes plaats voor olijfbomen en  hier in de buurt zie je ook al de eerste wijnranken. We zitten in het gebied boven de Douro. 

Op deze stadscamping werden we weer allerhartelijkst ontvangen. De mensen proberen het je hier echt naar de zin te maken. Gelijk wegwijs gemaakt met de wasmachine en 2 wassen gedraaid.  We staan op een open veld, maar het is erg stil, nog 1 medekampeerder. De idyllische plekjes laten we maar: ze liggen te veel in de schaduw en dichtbij de receptie is goed internet. 

's Middags zijn we naar het stadje gelopen. Het is niet echt heel bijzonder. Wel leuk dat we aangesproken werden door een Portugese meneer, die vroeg of we Duitsers waren. Hij vertelde in het Duits dat hij 36! jaar geleden 8 jaar onder Frankfurt had gewerkt. We hebben even met hem staan praten. Hij bood ons nog een drankje aan in het café, maar dat hebben we netjes afgeslagen.

Zaterdag gingen we naar het Corgodal om een wandeling te maken uit ons wandelboekje. Na een hele mooie rit kwamen we op het beginpunt van onze wandeling, een treinstationnetje. Toen zagen we dat de rails er niet meer lagen ( sinds 2012) en dat je er goed op kon wandelen. Dat leek ons een aardig idee. We zijn met heel veel haarspeldbochten, langzaam stijgend naar het volgende stationnetje gelopen. We hadden zicht op de steile heuvels met wijngaarden en in de diepte de rivier de Corgo ( zijrivier van de Douro).  De druivenplanten waren mooi in herfstkleur en op verschillende plekken werd al geplukt.

Op zondag was het weer minder stabiel. Met bewolking rijden we naar het Parque Naturale de Alvâo, een klein natuurpark te noorden van Vila Real. Op sommige plekken door de grote kale stenen een maanlandschap, met daar door heen de rivier de Olo. Verder veel naaldbomen waaraan zakjes hingen om de hars op te vangen. 
Onze auto hebben we neergezet in een boerendorpje waar ze nog primitief werken. Het gras voor de koeien wordt iedere dag met de hand afgesneden en vervolgens bij het vee gebracht, We. zagen de vrouwen de afgesneden maïs met de hand pellen. Het wordt voor de winter bewaard in schuurtjes op poten. 
Op het moment dat we de wandeling naar de waterval van Fistas begonnen, brak de zon door de wolken en konden de vesten al snel uit. Na een mooie wandeling de waterval in een diepe kloof. 
Na de middag kwamen er wat wolken voor de zon, maar dat gaf een mooi schaduwspel op de omringende bergen. 

Maandag naar het Dourodal geweest. Eerst met de auto langs de Douro naar Pinhâo. Daarna gaat de weg van de rivier af. Wij hebben de auto achtergelaten en zijn met de trein een stuk langs de rivier gegaan. Het stationnetje in Pinhâo is heel bijzonder vanwege de Portugese tegels aan de buitenkant. (Zie foto).  In Tua uitgestapt en gelijk de trein terug, de volgende ging pas 2,5 uur later. Het lijnen- en kleurenspel van de wijngaarden op de steile heuvels met de rivier daaronder is een ongelooflijk mooi gezicht, ondanks dat het bewolkt was. Na nog een wandelingetje langs de rivier, hebben we heerlijk geluncht. Via een andere bergweg met verre uitzichten op het dal weer terug naar Vila Real. Daar zijn we naar de kapper geweest. Theo wil hier wel blijven wonen: €19,- voor beiden.