Gondesende, Braganca Tras os Montes vervolg

29 september
Maandag gingen we naar het dorpje Vilarinho, niet ver van de camping. Op onze wandeling van 11 km hadden we een ongenode metgezel, een hond. Deze liep vanaf het begin van de wandeling met ons mee. We dachten dat hij buiten het dorp wel weer terug zou gaan, maar dat was niet het geval. Hij vergezelde ons en nam veel zijpaadjes, reeënsporen. Plotsklaps hoorden we een hoop geraas in het bos. Er kwam opeens vlak voor ons een ree uit het bos, achterna gezeten door de hond. Naarmate de wandeling vorderde hadden we meer last van de hond. Als we wilden zitten  om uit te rusten en te eten, sprong de hond boven op Wil. Wij dus maar doorlopen.
In het laatste dorpje was het heel stil. Geen mens te bekennen. Ineens kwamen er wel 10 honden, groot en heel klein op "onze" hond af. Ze waren vreselijk aan het blaffen. Wij zijn maar snel doorgelopen en zagen een paar mensen uit hun huizen komen om te kijken wat er loos was. Tot ver buiten het dorp hoorden we het geblaf doorgaan. Wat schetste onze verbazing: na 1 km kwam de hond weer bij ons lopen. Terug in de auto zijn we snel ingestapt en de hond is ons nog een tijdje achterna gerend.  

Overdag is het heerlijk weer, zo'n 24°c. 's Nachts koelt het heel erg af. Het is 's ochtends  11°C om half 9. Als de zon eenmaal gaat schijnen warmt het wel snel op. Vanaf 9 uur kan je hier je bestelde brood halen. Om 9.15 uur schijnt de zon achter de caravan. We onthaasten dus vanzelf;).
Dinsdag hebben we een autotochtje door het park gemaakt. Op leuke plekjes gestopt. We hadden de stoelen en de ereaders meegenomen. Vanuit de auto zagen we een vos op een weitje staan. We hebben de auto stil gezet en het duurde nog even voordat hij ons in de gaten had en de benen nam. Heel bijzonder.  Een heerlijk relaxte dag.

Woensdag hebben we weer een mooie wandeling gemaakt. Nu vanuit het gehucht Dine, ook een dorpje waar je je eeuwen terug waant. De wandeling ging beneden langs  een rivier en bovenlangs terug met schitterende uitzichten op het dal. Het was een hele warme dag, maar de hele wandeling liepen we fijn in de schaduw. Ook was het een goed te lopen pad. 

Donderdag 2 oktober was een bijzondere verjaardag voor Theo, want hij was voor het eerst niet in Nederland met zijn verjaardag. Wil heeft een lekker taartje voor hem gemaakt, waarbij we de bramen zelf hadden geplukt. Ook had zij heerlijke wentelteefjes gemaakt voor het ontbijt. ( want oud brood gooien we niet weg;) 
We hebben 's middags heerlijk gegeten in een Portugees restaurantje "Bela vista". Het uitzicht was werkelijk schitterend, maar toen we vroegen of we op het terras buiten konden zitten bleek dat niet te gaan. Ook konden we niet van binnen naar buiten naar het mooie uitzicht kijken, want er zat draadglas in de ramen. Het eten was heerlijk, gedroogde kabeljauw, een toetje, een fles wijn en koffie na. Via de eigenaar kwamen we aan de weet dat veel van deze inwoners ook Frans spreken, omdat zij in hun jonge jaren in Frankrijk als gastarbeider hebben gewerkt en daarna zijn teruggekeerd naar hun geboorteland. Het is ons opgevallen dat deze streek door opvallend veel Fransen wordt bezocht.
Daarna hebben we ons bezig gehouden met het zoeken naar een volgende camping, want op een mailtje of er plek was , kregen we als antwoord dat we van harte welkom waren. Er moest wel  behoorlijke zandweg naar de camping genomen worden en bovendien moesten we niet bang uitgevallen zijn. Op de camping zou de eigenaar onze caravan naar boven slepen, want anders was het te steil. Hier hebben we maar vanaf gezien en daarom gaan we morgen naar Vila Real. 

Iedereen, die mij een felicitatie heeft gestuurd, heel erg bedankt. Het is heel erg leuk om zo je verjaardag te vieren.