Saint-Jean-de-Luz

Parthenay- St-Jean-de-Luz 462 km

25 t/m 30 augustus

Camping  Bord de Mer

Hoewel voor een aantal campings het naseizoen al is begonnen, schrikken we hoe druk het hier in de omgeving is. We hebben een mooi plekje op de camping, we zien zelfs een stukje van de zee. Gelukkig hebben we gereserveerd want verder is alles vol. Helaas begint het lawaai ‘s avonds om 9 uur met een herhaalde mechanische oproep om maar vooral naar de voorstelling met jonge stieren te komen in de tent naast de camping. Als om 10 uur de voorstelling begint is het een constant geschreeuw en gezang tot 12 uur. Is dat elke avond zo? Dan gaan we snel weg hier. De volgende dag horen we van de buurman dat het alleen op woensdag en zondag is en dat dit verder de rustigste camping in de buurt is.

Ook heel druk is het de volgende dag als we naar Biarritz fietsen. Gedeeltelijk over fietspad en gedeeltelijk over fietsstroken op de rijweg. De auto’s rijden in één stroom voorbij. We stijgen en dalen met mooie uitzichtpunten over de verschillende baaien. De surfers liggen massaal in zee met hun plank te wachten op de golven. In Biarritz zijn we snel weer weg vanwege de grote mensenmassa. Op de camping genieten we in de schaduw van de rust. Elke dag sluiten we af met een uurtje strand.

Van hieruit maken we verschillende uitstapjes naar Noord Spanje. Het eerste is naar San Sebastián. De stad ligt in een baai en heeft een geweldig stadsstrand. Vanaf de parkeergarage lopen we door de aristocratische wijk Ondarreta, ruim opgezet met mooie flatgebouwen en veel pleinen en terrassen. Een fijne plek om de dag te beginnen met koffie. Aan het begin van de baai staat de Peine del Viento, een metalen kunstwerk, verankerd in de rotsen. Als het hier stormt komt het water door de gaten. Nu is het prachtig weer om over de boulevard te lopen. Via de Miramartunnel met een schitterende muurschildering, lopen we richting haven. Door een poort komen we in de oude wijk, dé plek om de beroemde pinxtos te eten. Van te voren heeft Wil een keuze gemaakt welke bars we gaan bezoeken. Het is heel verleidelijk om bij de 1e bar gelijk je bord vol te laden, alles ziet er zalig uit. Wij nemen een drankje met één pinxtos en gaan daarna door naar de volgende. Gewoonlijk  zijn de bars vol staande  mensen en is het dringen geblazen. Corona heeft ook zo zijn voordelen, het is verplicht om aan een tafeltje binnen of buiten te zitten. Soms moet je dan even buiten wachten. Zo zie je ook gelijk welke bars populair zijn. Zo bezoeken we 7 adressen en eten de heerlijkste hapjes. Met veel stops op bankjes in de schaduw lopen we via de nieuwe wijk en boulevard weer terug naar de auto.

Bij het lezen van de Baztan trilogie van Dolores Redondo krijg je helemaal zin om naar het gelijknamige dal toe te gaan. In de boeken (ook verfilmd, te zien op Netflix) verhaalt ze over de myhtes, ontstaan in vroegere tijden toen het dal nog niet ontsloten was en de schoonheid van het dal waar ze geboren is en altijd weer naar terugkeert. We maken een rondrit met bestemming Elizondo, de hoofdplaats van het dal. Onze eerste stop is voor een wandeling in het natuurpark Señorío de Bertiz, een groot bos met enorme eiken, beuken, kastanjebomen en beekjes. Daarna rijden we door het groene, zacht glooiende dal. In de film lijkt het alsof het er altijd regent, maar wij zien het dal op zijn mooist terwijl de zon schijnt. Elizondo is een aangename verrassing. Een levendig dorp met grote, goed onderhouden witgekalkte huizen met aan de balkons fleurige geraniums en schaduwrijke  terrassen vol met druk pratende Spanjaarden. We lopen een rondje door het dorp langs het gemeentehuis met Boris Harri steen, die door de hoofdpersoon Amaia steeds aangeraakt wordt als ze het plein oversteekt en de Dam in de rivier die ze elke dag bezoekt. We rijden verder het dal uit en gaan de grens met Frankrijk over en komen zo weer terug in Saint-Jean-de-Luz.

Op de grens met Spanje begint de Via Verde de Bisoa, een vrijliggend fietspad over een voormalige spoorlijn langs de Bidasoa rivier. We kiezen ervoor om deze op zondag te fietsen. De weg naar Pamplona loopt ook door dit dal en in het weekend rijdt  er geen vrachtverkeer, zodat het minder lawaaierig is. Het is een prachtig pad, deels geasfalteerd zodat we rustig van de omgeving kunnen genieten. We rijden langs de rivier waar druk gekanood wordt, nu en dan door een tunnel en zicht op de groene hellingen. Heen stijgen we licht, de terugweg laten we ons lekker afzakken.

Vandaag vertrekken we naar Spanje. We zullen hier  nog een keer terug moeten. We krijgen verschillende tips wat we hier in de omgeving en natuurlijk ook in Saint-Jean-de-Luz moeten zien. Dank daarvoor. Echter onze focus deze reis ligt op Noord Spanje.