Noord Cornwall

Hayle - Bude 95 km

Bude Camping and Caravanning Club site

22 t/m 25 mei

Allereerst bedankt voor de leuke reacties die we weer op ons blog krijgen. We steken er wat tijd in en dan is het leuk dat het gewaardeerd wordt.

We zijn nu bijna op de grens van Cornwall en Devon. De omgeving ziet er prachtig groen uit met veel landbouw. Het dorpje Morwenstow, met een oude granieten kerk, ligt vredig in zo’n groene omgeving op de klif. Met straffe wind achter wandelen we tot de zee en naar beneden kijkend ziet er het er alles behalve vredig uit. Veel schepen zijn al vergaan toen ze op de puntige rotsen sloegen. Dominee Hawker heeft hier in de 19e eeuw veel schipbreukelingen gered en de doden begraven op het kerkhof. Vandaar dat daar meer graven zijn, dan dat het inwonertal doet vermoeden. We lopen naar de hut van wrakhout waar hij zijn eigen uitkijkpunt bouwde op de steile rotswand. Hij schreef hier preken en gedichten. Daarna dalen we af naar het dal en lopen langs een klaterend riviertje terug naar het dorp. De tea room met mooie omheinde tuin in de oude dominees woning is eigenlijk net gesloten, maar voor ons maken ze nog een Cream Tea.

Een Cream Tea is een pot thee met scones en dikke room en jam, een specialiteit van Devon en Cornwall. De scone wordt in tweeën gesneden. In Cornwall doen ze eerst de jam en dan de cream, in Devon gaat eerst de cream en dan de jam erop.

Het is al druk op de parkeerplaats in Bodmin met mensen die, net als wij de fietsen van de auto halen. De Camel Trail is een populair fietspad dat de rivier de Camel volgt tot deze uitmondt in zee bij Padstow. Voor veel mensen is de Pinkstervakantie al aangebroken en Cornwall is een gewilde vakantiebestemming. Het eerste gedeelte gaat door het bos en vanaf Wadebridge heb je een mooi uitzicht over de brede riviermonding die bij eb droger ligt en veel vogels trekt. Padstow is een echte toeristentrekker. We komen binnen bij de buitenhaven waar ook grote parkeerterreinen zijn. Auto’s verdringen elkaar om een plekje te bemachtigen. Eenmaal in het dorpje is het een gezellige drukte. Overal op de bankjes rond de binnenhaven zitten mensen. We sluiten ons aan in de rij en kopen een Cornish Pasty, een halfronde pastei van bladerdeeg, om op een bankje op te eten. De terugweg is een stuk rustiger, we vragen ons af waar al die andere fietsers gebleven zijn.

Met de bus gaan we van Tintagel naar Boscastle om over het South Coast Path weer terug te lopen. Het haventje van Boscastle is een plaatje zoals het tussen de rotsen ligt aan de diep ingesneden baai. Voordat we het pad oplopen hebben we al heel wat foto’s gemaakt. De wandeling gaat stijgend en dalend en iedere keer wanneer we boven zijn, wacht ons weer een adembenemend uitzicht over de steeds veranderende kustlijn.  We doen het rustig aan en genieten van ieder moment. Aan het eind gaan we door de Rockey Valley, een vallei die uitgehouwen is door de rivier. Deze beneemt je letterlijk en figuurlijk de adem, maar deze wandeling is echt de inspanning waard. Terug in Tintagel bezoeken we het oude postkantoor uit de 14e eeuw, het oudste pand van het dorp.

Morgen gaan we naar Exmoor aan de noordkust in Devon.