Allariz, Gallicië

Vila Nova de Cerveira - Allariz 124 km
Camping Os Invernadeiros

Ons doel was een camping in Untes, iets ten westen van Ourense. Daar aangekomen schrokken we: de toegangsweg was erg smal en liep erg steil naar beneden naar de rivier. Wij besloten om door te rijden. Nu staan we op een camping ten zuiden van Ourense. De weg naar de rivier was breder, maar toch nogal steil. We hopen weer boven te komen, gelukkig is het asfalt. Het is ook een manege, de kantine doet ons een beetje denken aan de Zilfia's Hoeve, waar onze kinderen reden. We zijn de enige gasten op een camping met mooie grote vlakke plekken en prachtig sanitair. Een hele verbetering met dat van onze vorige camping. De regen is wel hetzelfde. Gelukkig werd het om half 4 wat droger en zijn we via een wandelpaadje langs de rivier naar het dorpje gewandeld. Na een half uurtje kwamen we in het autovrije Middeleeuwse  dorpje met straten met grote oude keien. Leuk om doorheen te lopen. Het zal nog leuker zijn als alle terrasjes vol zijn.

Maandagochtend scheen er een flauw zonnetje door de bomen, het enige geluid dat we hoorden waren de vogels. Dus pluk de dag. Er loopt een uitgezet wandelpad door het bos langs de rivier. We hebben gewandeld en genoten van de bomen die reflecteerden in het water, de stroomversnellinkjes  en alle mooie kleuren groen. Terug ging de wandeling boven door het bos en door leuke gehuchtjes. Met een heerlijk gevoel gingen we aan de koffie, terwijl de wolken weer toenamen.
's Middags zijn we naar Ourense geweest. Eerst bij het toeristenbureau informatie gehaald. Deze was nog net open. Wij hebben nog niet de Spaanse tijden in ons hoofd: tussen 14.00 uur en 16.30 is alles gesloten. Ourense is een mooie stad met grote herenhuizen. Ook staan er een aantal prachtige kerken en een kathedraal. Zelfs de kathedraal had siësta, we moeten dus maar geloven dat hij mooi is. Heel bijzonder in Ourense zijn de warme bronnen. In de stad staat een bron en daar komt water van 67°C uit. Je kan je hand er niet onder houden. Langs de Miño ( dezelfde als de Portugese Minho) zijn allemaal thermen, waarvan een aantal gratis. Hoewel de zon af en toe doorkwam, zijn we daar maar niet geweest. Uit de zon is het 11°C, Nederlandse temperaturen. Zo gauw de zon weer doorkomt, is het lekker warm.
Toen we terug kwamen op de camping hadden we net een grote bui gemist, overal stond water. 

Ons oorspronkelijke plan om via de Galicische kust terug te reizen hebben we laten varen i.v.m het onzekere weer. Omdat we dan ook Santiago de Compostella zouden bezoeken, besloten we dit dinsdag te doen vanuit onze stek hier. Het was wel 125 km met de auto, maar we reden op een verlaten snelweg. Logisch want de meeste mensen komen lopend in Santiago aan.
We werden bij het verlaten van de parkeergarage gelijk overdonderd door de grote kathedraal, wat een immens bouwwerk. Aan alle kanten ervan is een plein met trappen. Aan de voorkant een heel groot plein. Om 12 uur is er een mis. De kerk zat helemaal vol! Er is ook een heel groot wierookvat dat heen en weer gezwaaid wordt door 6 man. Het hangt hoog in de kerk aan een katrol.
Het toeristenbureau raadde ons ook een bezoek aan  de overdekte markt aan. Het is de mooiste markt die we tot nu toe gezien hebben. Hier geen recessie met dichte kraampjes. Het is een groot complex met 'straatjes' met groente, vlees, vis, brood etc. Erom heen leuke restaurantjes. De zon was inmiddels gaan schijnen en we hebben op een terrasje heerlijk genoten van een wijntje en tapas.
Daarna op de trappen voor de kathedraal naar mensen gekeken. Er zijn globaal 3 soorten mensen:
-De studenten: Santiago heeft een grote universiteit en alle faculteiten liggen in de binnenstad. Ze    lopen met een papieren universiteitsmap onder de arm, niets geen laptops en Ipads.
-De toeristen zoals wij.
-En natuurlijk de pelgrimgangers. Het was leuk ze aan te zien komen. De één nog vief en de ander strompelend op zijn laatste benen. Ze waren van allerlei nationaliteiten. Sommigen werden verwelkomd door familie, een emotioneel moment. Je kan er uren naar kijken.

Dinsdag op woensdag was het flink afgekoeld, het was in de caravan 's ochtends 8°C! Gelukkig is het sanitair verwarmd en de douches flink heet.
We hebben een autotochtje gemaakt naar de Ribeira Sacra, een schitterend gebied ten oosten van Ourense. Eerst langs de Miño en daar omhoog tot 800 m. Nadat we weer tot 500 m gedaald waren lag daar ineens het klooster van San Estavo. Het kijkt uit over de kloof van de Sil, een zijrivier van de Miño. Dit klooster is nu een Parador, een hotel van de staat. Door het hele land liggen op de mooiste plaatsen paradors. Wij hebben er al een aantal gezien in kastelen en in Santiago is er ook een in een klooster. 
Daarna hebben we via de weg hoog boven de kloof de Sil gevolgd, af en toe een Mirador, een uitkijkpunt. Door de zon was het wat warmer geworden, maar je moest niet in de wind staan. 
Op een gegeven moment wilden we terug naar de camping via een kortere route. Nu dat werd een afdalertje in plaats van een afsnijdertje. We waren inmiddels op 945m hoogte en heel snel ging de smalle weg naar beneden met allemaal haarspeldbochten. Theo vond het geweldig, Wil vindt dat wat minder leuk.  
Morgen gaan we weer een stuk verder. Gelukkig heeft de manege een zijuitgang, die minder hoog is en die ze morgen voor ons openzetten. Onze auto heeft het dan minder zwaar en we komen dan in ieder geval boven. De bedoeling is 50 km voor Burgos uit te komen.