Vila Nova de Cerveiro, Minho

25 april 2015 - Vila Nova De Cerveira, Portugal

Vagueira - Candemil 202 km
Camping Convivio

We zoeken de grenzen op. We staan nu op een heuvel met uitzicht op het dal van de Minho, de grensrivier tussen Spanje en Portugal in het noorden. We schreven dat we op de laatste camping in Portugal staan. Dat is door een aantal opgevat als de laatste camping, maar we hebben nog 5 weken om door noord Spanje en Frankrijk te reizen.  
We hebben weer een mooi plekje, wederom bij Nederlanders. Vanmiddag hebben we het dorpje verkend. Het heeft natuurlijk een fort en een kasteel om de grens te verdedigen. Vanaf het fort hadden we een mooi vergezicht op de rivier en omliggende bergen. Het was inmiddels helder en zonnig, de ochtend was regenachtig. 

Wij hadden gelezen dat er een fietspad was gemaakt van een oude spoorlijn niet ver van de camping. Ons plan was een fiets te huren en dit pad van ongeveer 13 km heen en terug te fietsen. We waren blij verrast dat de route al vanaf 'ons' dorpje, Vila Nova de Cerveira start met een pad langs de rivier. Omdat de fietsverhuur alleen het weekend open is, heeft de camping eigenaresse voor ons geregeld dat de verhuurder speciaal voor ons zou komen. Donderdag zou voorlopig de laatste mooie dag worden.
Donderdag om half 11 konden we onze fietsen halen. Prima fietsen, een beetje Hollands model.
Nadat de helmen waren gesteld, konden we vertrekken. Het is een prachtig, nagenoeg vlak pad. Op 2 km na, waar ze druk aan het werk waren, was het pad af. Verder kwamen we niemand tegen op een geitenherder en een boer die hout sprokkelde na. We fietsten langs de rivier en door de vinho verde wijngaarden. Deze wijnranken worden hoog opgebonden en er wordt  vinho verde van gemaakt, wij die al jong wordt gedronken. 
Om 5 uur hebben we de fietsen, moe maar voldaan, na ong. 50 km gefietst te hebben, weer ingeleverd. Het laatste stuk was de (tegen)wind behoorlijk aangewakkerd.
We blijven op de hoogte van het Nederlandse en Houtense Nieuws en lazen dat er zaterdag een zangfietspad wordt geopend in Houten: daar mag je luidkeels zingen. Wij hebben hier ook maar een liedje gezongen, is het ook een zangfietspad geworden.

Vrijdag en zaterdag is er veel regen gevallen. Een goede gelegenheid voor Wil om naar de kapper te gaan. Eerst maar advies gevraagd op de camping. Het was €0,50 meer dan de kapper van Theo, maar het resultaat 10x beter. Het was een Portugese kapster die in Parijs geboren is, omdat haar ouders, zoals zovelen, geëmigreerd zijn naar Frankrijk. Van haar generatie komen velen weer terug naar Portugal. Ook komen veel ouderen na hun pensioen terug en bouwen mooie huizen, waar de kinderen dan weer op vakantie komen. Je ziet hier veel auto's met Frans kenteken. Vanuit de streek onder Coimbra zijn veel mensen vroeger in Luxemburg gaan werken. Daar zie je ook opvallend veel auto met Luxemburgs kenteken.
Zaterdag, de regen stopte niet, zijn we even naar het outletcentrum ( overdekt) net over grens met Spanje gegaan. 
Het weer blijft overal wisselvallig. Morgen gaan we de grens over naar Ourense. 

Foto’s

3 Reacties

  1. John en Pauli:
    25 april 2015
    Ha Theo en Wil, wat gaat t toch snel hé! Eigenlijk al beetje richting thuis. Prachtig geschreven jullie reisverhalen! Waren het trouwens fietsen met ondersteuning die jullie huurden of is het daar nog niet zo ingeburgerd? Veel plezier jullie verdere reis. Gr John en Pauli
  2. Paul en Els:
    27 april 2015
    Wat leuk dat jullie daar konden fietsen! Niet verleerd?
    Koningsdag is hier zonnig verlopen, maar volgens mij is dat hier de laatste mooie dag. Jullie regen komt deze kant op!
    Veel plezier nog!
    Groet Els en Paul
  3. Betty Gremmé:
    29 april 2015
    Goedemorgen Theo en Wil,

    Prachtige verslagen! In Denekamp is het nog steeds koud. Dus de zoveelste gas fles. Helaas ook stormschade, maar dat is gelukkig weer verholpen. Maar we willen Wil alvast a.s. vrijdag een mooie verjaardag toewensen. Je wensen van het vorig jaar zijn uitgekomen. Helaas gaat het zo snel .
    Van harte dus beiden en een mooie voortzetting.
    Groeten van Gerard en Betty.